Fly4free.pl

Trochę zawiedzenie udaliśmy się w dalszą drogę. Celem tym razem było najważniejsze miejsce świata muzułmańskiego. Miasto do którego jeszcze parę lat temu wstęp był surowo zakazany (obecnie zdania są podzielone – jedni twierdzą, że nadal jest, inni że można). Mekka, najświętsze miasto islamu wytworzyło wokół siebie mistyczną aurę, a jak wyglądało to w praktyce już za chwilę :?:
Z Rijadu do Mekki jest 8 godzin drogi trzypasmową autostradą, dobrze zaopatrzoną w stacje benzynowe, sklepy czy restauracje. Droga pomimo, że długa była bardzo przyjemna. W ogóle to benzyna w Arabii kosztowała nas 2,40 zł, także w porównaniu do tego co u nas to jakieś grosze (Obajtek tego nie lubi bardzo). I to jest cena bez dopłat rządowych.
Trasa jak to trasa, nasz niebieski potwór napędzany silnikiem 1.6 bez przeszkód pokonywał kolejne kilometry. Co chwilę też odsłaniał przed nami swoje sekrety. Okazało się, że ma tempomat, więc mogłem ustawić 120 km/h (więcej strach, bo bałem się że coś odpadnie), nogi położyć obok pedałów i cieszyć się jazdą, a także odkryliśmy że posiada szyberdach, który raczej rzadko wykorzystywaliśmy, gdyż wpuszczanie przez niego powietrza nagrzanego do 45 stopni nie jest najlepszym pomysłem :D

















Późnym wieczorem zbliżyliśmy się do Mekki. Na autostradzie zaczęły pojawiać się tablice informujące, że jako niemuzułmanie mamy zjechać na wskazany pas, który ominie to miasto i poprowadzi nas do Dżeddy. Przez chwilę nawet zwątpiłem i już miałem zjechać, ale wewnętrzny głos kazał w postaci syna kazał jednak jechać spowrotem. W końcu dojechaliśmy do checkpointa. Dwóch policjantów z daleka wyniuchało, że coś z nami nie tak. Zaczęli dopytywać jakiej jesteśmy wiary, więc z rozbrajającą szczerością powiedziałem że chrześcijanie. Policjant, aż się cofnął o pół kroku zszokowany i poinformował nas, że musimy zawrócić.
My jednak przygotowani byliśmy w wiedzę, że jednak możemy tam jechać (przynajmniej tak twierdziła strona rządowa Visit Saudi). Powiedziałem mu, że mamy tam zabookowany hotel i musimy tam jechać. Bardzo go to zafrapowało, więc poszedł po poradę do drugiego kolegi. Dalej szliśmy w zaparte, że możemy wjechać do Mekki i że wiemy, że nie możemy wejść do meczetu i że posiadamy informacje od Ministerstwa Turystyki, że można (tu minąłem się z prawdą, bo nigdy nie pytałem żadnego ministerstwa o to). Po 10 minutach rozmów między policjantami i chyba jakimś telefonem powiedział, że możemy jechać tylko nie możemy wejść na teren Haram (obszar zakazany, na którym znajduje się Czarny Kamień, czyli najświętsza relikwia muzułmanów – coś jak nasza Arka Przymierza z tą różnicą, że nie wiemy gdzie jest lub czy istnieje).
Bardzo późnym wieczorem zameldowaliśmy się w hotelu 5*. W ogóle najtańsze hotele w całej Arabii były właśnie w Mecce, a nawet 5* hotel kosztował w sumie nie dużo bo około 150 zł za 3 osoby.
Z samego rana udaliśmy się na ogląd terenu. Mekka poza terenem Haram nie jest jakoś specjalnie urokliwa. Składa się głównie z hoteli, wieżowców i gigantycznych dróg. Dotarliśmy w okolice Haram. Wiedząc, że nie ma co kusić losu, a także przez to że z daleka wyglądalismy na zachodnich turystów pokręciliśmy się po okolicy. Głównie co widzieliśmy to dworce autobusowe i setki muzułmanów sunących do kamienia. Royal Clock Tower czyli budynek górujący nad Haram wyglądał z dołu fenomenalnie. Dodatkowo w powietrzu unosiła się jakaś mgiełka albo smog i przez co budynki hotelowe i wieża zegarowa wyglądały super. Po jakimś czasie udaliśmy się do samochodu i pojechaliśmy na wzgórze z którego mieliśmy widok na praktycznie całą Mekkę. Stojąc na wzgórzu (były też tam budynki mieszkalne) zagadałem jakiegoś lokalsa o to co jest na samym szczycie (były jakieś nadajniki i bałem się, że może to być jakaś placówka wojskowa). Okazał się bardzo pomocny, bo poprowadził nas samochodem i pokazał miejsce skąd mogliśmy zrobić zdjęcia. Dodatkowo powiedział nam, że całe kwartały mieszkań idą do wyburzenia i na ich miejsce powstaną hotele, a to wszystko w ramach projektu 2030. Arabia to monarchia absolutna, więc Król może robić co chce, łącznie z wysiedlaniem ludzi.














Zjechaliśmy na dół, pożegnaliśmy się z naszym nowo poznanym przyjacielem. Gdy wsiadłem do samochodu okazało się, że nie mogę znaleźć paszportu syna. W stresie szybko wrócilismy na wzgórze jako, że tam dużo chodziłem i może mi wypadł z saszetki. Na górze okazało się, że paszport wypadł mi pod siedzenie :? Wracając pokręciliśmy się jeszcze autostradami po mieście jako, że z nich był doskonały widok na wieżę i hotele.
W ogóle to mieliśmy tam śmieszną sytuację. Jechaliśmy samochodem i przy autostradzie stał hotel, który miał taki mini parking z idealnym widokiem do zdjęcia. Stanąłem trochę za parkingiem, troszkę auta było na autostradzie, a trochę na parkingu i wyciągnąłem aparat. Gdy miałem celować już obiektywem w stronę budynków kątem oka zauważyłem, że ktoś stoi przy samochodzie. Okazało się, że to jakiś pracownik hotelu zamiatający parking. Stanął tak przy oknie i patrzył na nas, a jego wzrok wyrażał tak idealny brak inteligencji, że chyba jeszcze nigdy nic takiego nie widziałem. Machnęliśmy mu żeby odszedł, ale on się tylko głupkowato uśmiechnął i stał przy oknie dalej. No i takim sposobem wywarł na mnie taką presję, że zarzuciłem pomysł robienia zdjęć :)
W Mecce poza miejscem świętym nie ma niczego do zobaczenia. Nie przedłużając udaliśmy się pełni nadziei w stronę Dżeddy, czyli miasta nad Morzem Czerwonym, a oddalonym od Mekki o tylko dwie godziny jazdy. Hotel zarezerwowaliśmy blisko wody, żeby mieć możliwość spacerów plażą. Oj jak bardzo się pomyliliśmy co do tego miasta...

Jak wiecie w Arabii było gorąco, ale suchość lądu to równoważyła. No i to się zmieniło w Dżeddzie. Wilgotność była tam na poziomie 60-70%, a temperatura dalej trzymała się w granicach 40-42 stopni. Kurde, nie wiem jak to opisać, miało się wrażenie że można wziąc kubek powoli przesunąć nim w powietrzu i zebralibyśmy do niego wodę. Sauna x3. W hotelu zapytałem recepcjonistkę o jakąś miejscówę z jedzeniem. Oczywiście poradziła i do teraz nie wiem czy wierzyła w to co powiedziała czy była wredna, czy po prostu głupia. I teraz najlepsze. Poszliśmy coś zjeść, ale w poleconej nam restauracji okazało się, że dania są grubo powyżej 100 zł i było pusto, więc podziękowaliśmy, a następnie poszliśmy do Burger Kinga. Tam zapytałem się jakiegoś pracownika gdzie jest jakaś plaża. Był bardzo miły i wskazał nam to miejsce. I wiecie co? Do plaży było 120 km...Byliśmy w nadmorskiej miejscowości, ale bez plaży :lol: Znaczy jakieś były, ale kamienne lub z zamkniętym dostępem od resortów (albo ja czegoś nie wiem i wyprowadzony zostanę z błędu)




















































Aha, bardzo spoko. A teraz robi się jeszcze fajniej. Myślę sobie, dobra, najwyżej jutro podjedziemy do tego miasta - King Abdullah Economic City (tak się realnie nazywa) i tam weźmiemy hotel na kolejną noc. Niestety nie było nam to dane, gdyż ceny pokoi tam kształtowały się w granicach 1000 zł/dobę. Szczerze nie wiem dla jakiego sortu turysty będą te ceny, ale ja bankowo się na to nie piszę.
Za to miasto samo w sobie jest naprawdę spoko. Ma przepiękną „starówkę”, z niesamowicie wyglądającymi w zachodzącym słońcu budynkami. Super się tam spacerowało wieczorem. Promenada wzdłuż morza też jest świetnie wykończona i dająca przyjemne odczucia podczas przechadzek z genialnie wprost wyglądającą fontanną Króla Fahada (strzelała wodą na spokojnie 12 pięter).
Bardzo żałuję, że nie skusiłem się na nurkowanie w pobliskiej rafie koralowej. Może zrobiłem błąd zwłaszcza, że cena nie była zabójcza bo jakieś 300 zł za 6h, ale ten upał tak mocno wysysał z człowieka siły i chęci, że łatwo mi teraz żałować przed monitorem :roll:

Duszno i porno, jedziemy dalej zwłaszcza że kolejny kierunek również w pewien sposób legendarny. Do Medyny prowadzi nowiutka autostrada i samo miasto osiągnęliśmy pod wieczór w czwartek.
Jednak zanim tak się stało spotkały nas dwie najdziwniejsze rzeczy w Arabii następujące po sobie. Jedziemy sobie radośnie, gdy nagle nie stąd nie zowąd przez drogę zaczęły przebiegać pawiany. Myślę, że było ich spokojnie 50-60. Od razu zjechałem na pobocze, tak jak inni kierowcy żeby je oglądać. Tak swoją drogą pawiany nie mają wstydu. Przed samochodem jakiś chyba główny pawian samiec brał bez krępaci od tyłu pawianice (panie pawiany) :lol: Tak to jest jak się jest giga chadem wśród pawianów. Zdążyliśmy odjechać od oglądania małpek, a po 10 minutach na środku pustyni zaczął padać deszcz. Nie były to krople pojedyńcze tylko regularna ulewa. Skąd ona się tam wzięła, nie mam pojęcia, ale widocznie jest to rzadki widok bo wszyscy wyskakiwali z aut i robili filmy :D
















Jeszcze po jakiś 30 minutach zajechaliśmy na jedzenie do sieciówy arabskiej Al-Baik i w razie jakby ktoś tam miał być to jedzenie tam jest obrzydliwe. Można zjeść, ale tylko na wielkiem głodzie. W ogóle to zabawne bo potem w którymś samolocie w broszurce wyczytałem, że w Arabii koniecznie trzeba do tego Al-Baika zajść na jedzenie (ściemniony marketing :shock: ).
Najpierw udaliśmy się do meczetu Quba, gdyż jest to podobno jeden z najstarszych meczetów na świecie. Muszę przyznać, że robił wrażenie, zwłaszcza że powoli zachodziło słońce i cudownie się prezentował. Następnie skierowaliśmy samochód w stronę meczetu proroka, czyli drugiego najważniejszego miejsca po Mecce.
Generalnie zanim o meczecie to krótki o Medynie. To miasto to jeden wielki hotel. Wokół głównego meczetu są tylko i wyłącznie hotele, dosłownie setki. W sumie wyobrażam sobie co tam musi się dziać w ich główne święta. Hordy ludzi.











Wracają do poprzedniego wątku to ustawiliśmy samochód i poszliśmy w stronę meczetu. Udało się nam ujść kilka kroków przez strefę Haram po czym zgarnęli nas policjanci. Widocznie nie pasowało im coś w nas, bo zawinęli nas na przepytywanie. Pojawiły się pytania o to jakiej jesteśmy wiary (zgodnie z prawdą odpowiedziałem że chrześcijanin, policjant cofnął się jakby dostał lepa w twarz :P) i jakiej narodowości. Troszkę miałem stresa, bo nie lubię dostawać mandatów, ale finalnie po jakimś czasie kazali po prostu sobie iść. Nie przedłużając pobytu jako, że szczerze nic więcej to miasto nie mogło nam zaoferować udaliśmy się w stronę Ha’il.

Autostrada prowadząca do tego miasta jest nowa i bardzo pusta. Nie było żadnych sklepów, stacji benzynowych. Po jakimś czasie zacząłem się poważnie martwić stanem benzyny i czy nie staniemy gdzieś po drodze. Na szczęście gdzieś pośrodku niczego po ujechaniu ponad 100 km i zjeździe 10 km z autostrady udało się znaleźć stację i spokojnie mogliśmy kontynuować jazdę. Autostrada była bardzo pusta i droga dłużyła się niemiłosiernie. Sytuację ratowała muzyka puszczana ze spotify przez bluetooth (tak nasz hyundai miał takie bajery). Z takich ciekawostek to stanąłem sobie na jakimś parkingu, żeby zrobić siusiu. Tak sobie stoję radośnie 20m od samochodu, gdy zauważyłem dziwne cienie poruszające się na skraju wzroku. Bardzo szybko zawinąłem się do samochodu i chyba dobrze zrobiłem, bo jak zaświeciłem w tamtą stronę światłami auta to okazało się, że łaziła tam cała sfora psów, a zwierzaki te niestety nie mają w Arabii łatwego życia, często są wygłodzone i dzikie. Bardzo późno w nocy dotarliśmy do Ha’il.
W ogóle to na tak wielkiej pustyni jaka jest w Arabii spotkało nas ciekawe doświadczenie. Na google maps do celu było 50, gdy już gdzieś w oddali widzieliśmy światła miasta. Autostrada prowadziła nas tak jakby z prawej strony miasta i przez długie kilometry cały czas jechaliśmy wzdłuż niego, my w pustce pustyni, a światła w oddali. W ogóle to dużo miast, które mijaliśmy w trakcie podróży jest jakby wyrysowane w kwadracie, nie tak jak u nas, że zabudowania stopniowo się przerzedzają tylko jest nagłe odcięcie. Dodatkowo odległości są mocno zaburzone i gdy wydaje się, że coś jest blisko okazuje się, że jest tam jeszcze mnóstwo kilometrów do pokonania.
Za to Ha’il trochę nas zaskoczyło. Nie wiem, jakoś ciągle nie utożsamiam tej kultury i religii z zabawą, a w tym mieście panował ogromny ruch i co najśmieszniejsze niedaleko naszego hotelu było działające prężnie wesołe miasteczko, dodam że było już grubo po 1 w nocy :o
































Następny dzień przywitał nas bardzo suchym powietrzem i temperaturą już z rana osiągającą ponad 40 stopni. Całe miasto po nocnej „balandze” było puste i uśpione. Spokojnie mogliśmy zwiedzić to co Ha’il miało do zaoferowania. W samym centrum znajdowała się forteca na niewielkim wzgórzu, którą oczywiście odwiedziliśmy, a w niedalekiej bliskości meczet przy którym stał wóż policyjny. Oczywiście z grzeczności zapytałem czy mogę robić zdjęcia i o ile na początku policjant wydawał się dość zdystansowany to już po chwili jak największy przyjaciel pokazywał nam dobre miejsca na kadry i wskazywał drogę do kolejnych miejsc, oczywiście w języku arabsko-migowym, czyli przez wymachy dłoni jakby to miało coś pomóc :lol:

Ha’il jest też bardzo ważne jeszcze z jednego powodu. W odległości 100 km od miasta znajduje się UNESCO z petroglifami na skałach. Z całej Arabii Saudyjskiej to właśnie te okolice podobały mi się najbardziej. Do Jebbah, czyli miasta zaraz obok rysunków prowadziła droga otoczona przez piękną wydmową pustynię z równym piaskiem. Parę razy zatrzymaliśmy się, żeby przez chwilę popodziwiać ten krajobraz. W pewnym sensie, ale w takim bardzo małym troszkę przypominało to Wadi Rum w Jordanii (taka mini-wersja i mniej czerwona).